اسم من زید است، در سال 2013 از خموس بیرون شدم و به ایزمیر آمدم. در یک کارگاه که در آن برای یک مارک مشهور جهان شلوار تهیه می‌ شد، داشتم اتو‌کشی می کردم. درکارگاه 4 کس از سوریه و حدود 50 کس از ترکیه داشتند کار می کردند. برای خود و رفیقان خود از کارفرما اجازه کار طلب کردم و کارفرما هم گفت که اگر هزینه اجازه کار و  هزینه بیمه پرداخت بکنی قبول می کنم. علی رغم اینکه صاحب کار برای من اجازه کار تهیه نکرد، و هرچند من او را در کلانتری و دادسرا شکایت کردم، باز هیچ چاره‌ای دریافت نکردم. وقتی که با عزالدین که در ایزمیر در یک کارگاهی دیگر داشت کار می کرد تماس گرفتم، به من گفت که قبلا به مرکز حمایت از کاگر مراجعه کرده و برای مشکلاتی که در کارگاه دچار شده بود چاره پیدا کرده‌است. من هم مثل عزالدین به مرکز حمایت از کارگر مراجعه کردم و آنها هم با مارک مشهور جهان تماس گرفتند و مشکلی که در میان من وصاحب کار اتفاق افتاد به چاره رسانیدند. الان من و رفیقان من با اجازه کار و بیمه شده‌ای داریم کار می کنیم وهمه هزینه هم از طرف کارفرما پرداخت می شود و از حقوق من انقطاع نمی شود.