سلام من به حاطر جنگ به ترکیه آمدم. اهل سوریه هستم و در بخش پوشاک کار می کنم. در استانبول کارگاه اماده سازی کار می کنم. در کارگاه شرایط کاری قبلأ خیلی بد بود.کارهای بدی را ما انجام می کردیم ما به نسبت کارگران دیگر دستمزد کم می گرفتیم و زیر حداقل دستمزد می گرفتیم.بعلاوه در کارگاه سرپرست و کارگران دیگر اسم ما را نمی گفتند و به ما عربی صدا می کنند. این مشکل ها را نمی توانستیم به کسی بگوییم.چون فکر می کردیم که بدون کار می مانیم. یک روز حسابرسان ها به کارگاه آمدند و با ما صحبت کردند. کارگران انجمن حمایت پناهندگان هم آمدند. در مرحله اول به هیچ کسی اعتماد نداشتیم از این رو مشکلات خود مان را به هیچ کسی نگفتیم چون چشم های صاحب کارگاه همیشه روی ما بود. یک روز که دستمز مان کم پرداخت شده به کارمندان مودم اطلاع دادم دستمزمان را کم می گرفتیم علاوه بر این به سبب اهل سوریه هستیم روبه رو تبعیض می شدیم. کارمندان مودم با صاحب کارگاه صحبت کردند و خقوقمان شروع به حداقل دستمزد پرداخت شده.علوه براین ما که اهل سوریه بودیم تبعیض ادامه می داد ما به این وضایت خیلی غمگین می شدیم وهمیشه فکر می کردیم که آیا ما چه کار کردیم که به ما اینجوری رفتار می کنند. افرادی که از مودم آمدند با ما و کارمندان ترکی صحبت کردند همچنین با سرپرست کارگاه جداگانه صحبت کردند بعد از این ملاقات ها دیگر به ما عربی نگفتند و خوبتر رفتار کردند. دیگر هم خقوقیمان درست پرداخت می شود و هم روبه رو تبعیض نمی مانیم.خدا از دوستانهایی که در مودم کار می کنند راضی باشد.