سلام،من دانشچوی دبیرستان اهل سوریه هستم. وقتی که ۱۳ سال داشتم برای کمک کردن به خانواده ام در کارگاه بخش پوشاک کار می کردم. پدرم به علت مریزی نمی توانست کار کند به همین دلیل من و برادرم با هم پول در می آوردیم. یک روز کارمندان مودم به کارگاه که من در انجا کار می کردم، آمدند و با من هم صحبت کردند. در طول گفتگو از من پرسیدند که به مدرسه می روم یا نه. من هم گفتم که خیلی می خواهم ولی ادامه نمی دهم. همین روز درباره آموزش من با صاحب کارگاه صحبت کردند.شرکت که در کارگاه برای انها تولید می کنیم هم آنها هم مودم به من حمایت کردند که من از کارگاه اخراج بشوم و شناسنامه حمایت موقت بگیرم و تا گرفتن شناسنامه در خانه خودم درس بخوانم.نداشتن شناسنامه من و خانوده ام جلو رفتنم به مدرسه گرفت. من در این مدت در خانه ام شروع  به مطالعه تمام دوره های ترکی، به خصوص خواندن و نوشن کردم. آموزش من در خانه ۶ ماه ادامه داد و بعد از این ۶ ماه شناسنامه مان چپ شده است. در طی این دوره 6 ماه،مودم به من علاقه مند بود و متوجه شدیم که من توانسته  طراحی مد را داشتم. برای شروع کردن به مدرسه من باید یک دوره دیگرهم صبر داشته باشم به همین دلیل مودم من را با دوره نقاشی مد در کوچکچکمجه ثبت نام کردند ومن بسیار خوشحال شدم. من دوره را با خوشحالی تمامش کردم و شروع به دبیرستان کلاس اول شدم.الان بزرگترین ارزوی من این است که شرکت که به من برای رفتم به دبیرستان کمک کردند، در انجا کار کنم.