اطلاعات زیر برای شهروندان ترکیه، خارجی ها، پناهندگان، صاحبان موقت وضعیت حفاظت، متقاضیان حفاظت بین المللی، مشروط ثانویه وضعیت حفاظت از پناهندگان متقاضی که در ترکیه کار می کنند معتبر است.
دستمزد مبلغی است که توسط کارفرما برای شغل شما پرداخت می شود و به صورت نقدی هم می تواند باشد.این مبلغ به طور کلی ماهیانه پرداخت می شود.در موافقت نامه های جمعی ویا قرارداد کاری می تواند هفتگی هم پرداخت شود.
دستمزد این است که به کارگران برای یک روز کاری عادی پرداخت می شود و برای رفع نیازهای ضروری یک کارگر مانند غذا، مسکن، لباس، بهداشت، حمل و نقل و مسایل فرهنگی لازم است.
در تعیین حداقل دستمزد زبان،رنگ،جنسیت،ناتوانی،مواضع سیاسی،باور فلسفی، دین و مذهب و مسایل دیگر نمی تواند باعث تفاوتی بین افراد شود. افرادی که دارای حفاظت موقت، حفاظت بین المللی و پناهندگانی مشروط هستند نباید کمتر از حداقل دستمزد را دریافت کنند.
حداقل ستمزد هر سال تمدید می شود در سال 2022 در ترکیه حداقل دستمزد 4.250,40 تعیین شد.
ممکن است در هنگام محاسبه هزینه کلمات ناخالص و خالص را شنیده باشید . دستمزد ناخالص مبلغ در آمد کل شما است که بدون مالیات و کسر تعیین شده است. دستمزد خالص هم مبلغ در آمد است که بعد از کسر شدن مالیات تعیین می شود. جزئیات را در قسمت زیرمی توانید مطالعه کنید
از نظر مالی به تمام درآمد شما اشاره می شود. تمام پرداخت ها به شما که در لیست حقوق و دستمزد نوشته شده مثل حق بیمه ، تمبر مالیاتی،مالیات بر درآمد ،در آمد ناخالص شما را تشکیل می دهد.
درآمد خالص مبلغی است که پس از تمام کسر ها از درآمد ناخالص، دریافت می کنید. به همین دلیل، گاهی اوقات مبلغی که در قرارداد یا حقوق شما نوشته شده است ممکن است بیشتر از مبلغی باشد که دریافت کرده اید . در حال حاضر، کارفرما موظف است کلیه کسر ها را به صورت قاعده مند در حقوق و دستمزد شما نشان بدهد.
حداکثر ساعات کار به طوری قانون 45 ساعت است.
اگر در غیر این صورت توافق نشده باشد، این دوره باید با تقسیم به طور یکسان به روزهای کاری هفته در محل کار اعمال شود. مدت کار کردن کارگران معدن زیر زمینی در روز حداکثر 7.5 ساعت در هفته حداکثر 37.5 ساعت است.
کار اضافه این است که در هفته بیش از 45 ساعت اضافه کار انجام شده باشد. کار بیش از حد می تواند به علت مزایای کلی کشور یا ماهیت کار یا افزایش تولید انجام شود. با کارفرما باید توافق کنید که به عنوان یک قاعده کار در روز بیش از 11 ساعت نباشد .
کار اضافه در سال بیش از90 روز، در روزبیش از 3 ساعت ، و در سال بیش از 270 ساعت بیشتر نباشد.
اگر شما زیاد کار می کنید (یعنی اضافه کار می کنید) شما به سبب اضافه کار حق دارید 1.5 برابر هزینه کار را دریافت کنید.
کار کردن در روز های تعطیلات ملی و تعطیلات عمومی در قراردادی که بین کارگر و کارفرما امضا شده، تعیین می شود. اگر با کارفرما از اول توافق نکردید، کار کردن در آن روز ها(روزهای تعطیلات) بستگی به نظر شما دارد. در اینجا مهم این است که لازم نیست قرار داد به طور قانونی کتبی باشد. یعنی می توانید به طور شفاهی هم تصمیم بگیرید. اگر مدت رابطه کار شما بیش از 1 سال است، آن موقع قرارداد تان باید کتبی باشد.
اگر در قوانین مربوط به روزهایی که به عنوان تعطیلات عمومی و تعطیلات ملی پذیرفته ، کار نکنید، مبلغ کامل روز را بدون انجام کار دریافت خواهید کرد. یعنی در روز های تعطیلات عمومی و ملی کار نکردن قانون عمومی است و دستمزد تان قطع نمی شود. اگر کارفرما یتان از شما می خواهد که در روزهای تعطیلات کار بکنید برای هر روز حق دارید که دستمزد بگیرید.
اگر:در روزهای تعطیلات رسمی و عمومی کار نکردید،
اجازه مرخصی برای ازدواخ که 3 روز می شود استفاده کردید ویا برای فوت مادر،پدر، همسر ویا بچه تان هم اجازه گرفتید،
اگر در مدت یک هفته دچار بیماری شدید که از طرف بیمارستان تائید شده ویا از مرخصی که توسط کارفرما داده شده استفاده کرده اید،
این روز ها مثل روزهای کاری به شمار می آید. از این رو کارفرما نمی تواند دستمزد تان را کاهش دهد.
نباید 7 روز بدون وقفه کار بکنید یعنی درهفته حداقل بیست و چهار ساعت استراحت (استراحت در هفته) باید داده شود.برای روزهای تعطیل هفته که در آن روز کار نمی کنید از طرف کارفرما دستمزد تان کامل پرداخت می شود. یعنی دستمزد ماهانه یا هفتگی شمابه خاطر روزی که کار نکرده اید نباید کسر شود .
در کارهای چهار ساعت ویا کمتر از 15 دقیقا
در کارهای بیشتر از چهار ساعت و تا 7.5 ساعت (شامل 7.5 ساعت) نیم ساعت
در کارهای بیشتر از 7.5 ساعت یک ساعت استراحت است.
دوره های استراحت موقت از زمان کار محاسبه نمی شود
اگر شما یکسال در شرکتی کار کرده اید که 2 ماه آن شامل دوره آموزشی بوده است ، حق دارید که اجازه سالانه بگیرید.
مدت اجازه سالانه پرداخت شده، مدت خدمات:
بین یک سال و پنچ سال (شامل پنچ سال) از 14 روز
بیش از پنچ سال و کمتر از پانزده سال از 20 روز
پانزده سال و بیشتر از 26 روز کمتر نباشد.
مثلا اگر شما در یک شرکت حد اقل یک سال برای همان کارفرما کار می کنید، حق دارید که اجازه سالانه بگیرید این اجازه سالانه را خود تان هم می توانید محاسبه کنید.
مدت اجازه سالانه را می توان از طریق قراردادهای کاری و توافقنامه های مذاکره جمعی ، افزایش داد.
شما نمی توانید در طول مدت استفاده از اجازه سالانه در جای دیگری کار بکنید، اگر متوجه بشوند که جای دیگری کار می کنید، کارفرما حق دارد هزینه ای را که قبل از اجازه سالانه تان پرداخت شده، پس بگیرد.
اگر شما در شغل فصلی که کمتر از یک سال طول می کشد،کار می کنید، قوانین مربوط به اجازه سالانه به شما تعلق نمی گیرد.
اگر شما در زیر زمین مشغول به کار هستید ؛ مدت اجازه سالانه ای که در بالا گفته شد، برای شما چهار روز بیشتر می شود.
کارفرما باید به شما یک سند با امضای حساب کاربری دستمزد یا علامت خاصی از محل کار در پرداخت های انجام شده به محل کار یا بانک بدهد.
در این سند:
با روز پرداخت و دوره ای که به آن مربوط است،
اضافه کاری،
هزینه تعطیلات هفته،
انواع افزودنی ها به مبلغ واقعی مانند تعطیلات و هزینه های تعطیلات عمومی،
مالیات،
حق بیمه،
مبلغ پیش پرداخت و اقساط،
انواع کسر هایی مانند عمل زایمان و فوت،
باید به تفکیک مشخص شود.
کارفرما نمی تواند به جز موارد ذکر شده در قرارداد جمعی یا قرارداد کاری دستمزد تان را کمتر کند. اگر از دستمزد تان به عنوان مجازات کم می کند بلافاصله باید به شما اطلاع بدهد.
