یک قدم به آرزوهایم نزدیکتر شدم!
سلام من در سوریه آموزش مهندسی گرفتم و از دانشگاه فارغ التحصیل شدم. بعد از فارغ التحصیلی از دانشگاه آرزوها داشتم. خواستم مهندس بشوم و یک خانواده داشته باشم ولی به دلیل جنگ به ترکیه آمدم. درباره شغلم نتوانستم کار پیدا کنم چون اهل سوریه بودم بنابراین شروغ به کار در کارگاه پوشاک در استانبول کردم. به سبب نبودن مجوز کار بدون بیمه کار می کردم و کمتر از کارگران دیگر دستمزد می گرفتم.بعد از گرفتن اموزش سالها در کارگاه هایی که شرایط آنها خیلی بد بود روی روانشناسیم خیلی بد تاثیر گذاشت ولی همه چیزهایم را گم کرده بودم و برای سیر شدن باید ادامه به کار کنم.بعضی روزها در کارگاه ممیزی اتفاق می افتد آن روزها به ما هم اجازه می دهند یک روز بازرسان نام تجاری ما را دیدند و از ما چند تا صوال پرسیدند بعدٔ ما را با کارمند مودم آشینا کردند انها هم از ما در جای کار چه مشکل ها هست انها را پرسیدند من هم به آنها گفتم که زیاد کار می کنیم و دستمز کم می گیریم.بعدٔ کارمندان مودم با صاحب کارگاه صحبت کردند و برای گرفتن مجوز کارم را کمک کردند. از انجا که کارت شناسنامه من را از استانبول گرفتم،مجوز کار من هم زودتر صادر شد. شغل خودم را انجام نمی کنم ولی دیگر دستمزمن را کامل می گیرم. حقوق من مثل کارگران سایر شد و دیگر بیمه هم دارم. من به کارمندان مودم گفتم که من مهندی هستم و می خواهم کار خودم را انجام کنم بعدٔ با کارگران مودم به انجمن حمایت با پناهجویان و مهاجران رفتیم. به من گفتند که برای کار کردن در ترکیه باید معادله دیپلم داشته باشم. ما برای معادل دیپلم در خواست کردیم انشاالله به زودی جوابش می آید. من در آسام دوره ها آزاد ترکیه شروع کردم. می خواهم ترکیه خودم را پیشرفت کنم و در کاری بیهتر کار کنم. امیدوارم به زودی یک کار خواهم داشت.