در صنعت تولید پوشاک بعنوان خیاط و دوزنده فعالیت می کنم. مدتها بود که در یک کارگاه بزرگ در بورسا کار می کردم که محصولاتی را تولید وبرای فروش به خارج از کشور صادر میکرد. کارفرما نمی خواست برای من مجوز کار و بیمه بگیرد.

او می گفت به دلیل تعداد زیاد کارمندان خارجی نمی توانم حق الزحمه بیمه و مجوز کار را پرداخت کنم و اگر هرکس حق الزحمه بیمه و مجوز کار خود را بدهد، مجوز کار برایش می گیرم. در زمان استراحت با سایر کارگران سوری، به این فکر می کردیم که چگونه می توانیم کارفرمای سوری خود را متقاعد کنیم. یکی از دوستانمان گفت که آگهی مرکز حمایت از کارگران را در فیس بوک دیده و آنها مشاوره حقوقی رایگان می دهند.ما هم به آنجا مراجعه کردیم و اطلاعاتی در مورد مراحل صدور مجوز کار دریافت کردیم. برای پاسخگویی سریعشان هم از آنها تشکر می کنیم. بعد ازآگاهی از جزئیات که کار کردن به طور رسمی هم به نفع ما و هم به نفع کارفرماست با کارگران سوری جمع شدیم و رفتیم تا با کارفرما در مورد این موضوع صحبت کنیم.

پس از یک جلسه طولانی، کارفرمای ما متقاعد شد و بعد از مدت کوتاهی توانستیم مجوز کار بگیریم. البته عده ای از کارگران سوری که در کارگاه بودند مجوز کار و بیمه نداشتند واز وضعیت خود شاکی نبودند. اما بعد از گرفتن مجوز کار شروع به ناقص دادن حقوقمان و نپرداختن حقوق اضافه کاری کردند و اجازه مرخصی  به ما ندادند. کارگران ترک شاغل در این کارگاه برای دریافت دستمزد و استفاده از مرخصی مشکلی نداشتند.بعد از یکی دو ماه کار با سرکارگر صحبت کردیم و او گفت اگر کارتان را دوست ندارید می توانید آن را رها کنید.حوصله مان از این وضعیت خیلی سر رفته بود.همه ما خانواده  داریم و باید از آن حمایت مالی کنیم.به همین دلیل به کار خود ادامه دادیم.ولی شروع به نپرداختن حقوق و دستمزدمان کردند.

بعداً کارفرما اعلام کرد که شرکت ورشکسته شده است، بنابراین نمی تواند کل دستمزد و حقوق عقب افتاده را پرداخت کند. در نتیجه هم نتوانستیم مطالبات خود را دریافت کنیم و هم بیکار شدیم. از آنجایی که نمی دانستیم باید چه کار کنیم، دوباره به سایت مرکز پشتیبانی کارگران مراجعه کردیم.به طور مفصل به ما توضیح دادند که چه مجوز کار داشته باشیم و چه نداشته باشیم می توانیم به دادگاه کار مراجعه کنیم وبا جزئیات کامل سیستم میانجیگری را توضیح دادند.

آنها همچنین به ما انگیزه دادند که با هم کار کنیم. با قوت اطلاعاتی که از مرکز حمایت از کارگران گرفتیم و با این باور که آنها در کنار ما هستند و از ما حمایت می کنند، با دوستانمان دور هم جمع شدیم و درخواست دادیم. به این ترتیب به سراغ میانجیگری رفتیم و بیشتر مطالبات خود را از کارفرما وصول کردیم. دوستان ما که پول زیادی دارند و مجوز کار ندارند به دادگاه مراجعه کردند. مایلیم از مرکز پشتیبانی کارگران (مرکز حمایت از کارگران) تشکر کنیم که در طول این فرآیندها در کنار ما ایستاده .

“ما با هم قوی هستیم.”