حدود 1.5 سال بود که در یک کارگاه خیاطی با 4 کارگر سوری و 5 کارگر ترکیه ای کار می کردم. از آنجایی که کارفرمای ما از کارگران ترک می ترسید، حق آنها را می داد، اما ما به عنوان پناهنده نتوانستیم حق خود را بگیریم. بین من و کارفرما اختلاف نظر وجود داشت زیرا او مجوز کار مرا صادر نکرد و من کارم را رها کردم. من کارم را رها کردم اما 2500 لیر باقی مانده است. مابقی دستمزدم را از محل کار خواستم. گفت که پول ندارم، وقتی پول را گرفتم باقی مانده ام را می پردازم. پس از این گفتگو، من بارها با صاحب کارم صحبت کردم. اما او پولی نداد. وقتی برای آخرین بار تماس گرفتم تا شانسم را امتحان کنم، تلفن را قطع کرد و گفت که باقی مانده ام را پرداخت نمی کند. من خانواده ای دارم که مسئولیت آن بر عهده من است، خانه ام اجاره ای است، نمی توانستم قبض هایم را پرداخت کنم و نمی توانستم نیازهای فرزندانم را تامین کنم. من واقعا به این پول نیاز دارم و نمی دانستم باید چه کار کنم. میترسیدم شکایت کنم چون بدون مجوز کار می کردم.

از دوستانم شنیدم که انجمن حمایت از پناهندگان  (MUDEM)پروژه ای به نام مرکز حمایت از کارگران دارد. آنها گفتند که بسیار مفید بودند. تعداد کمی درخواست داده بودند و مشاوره رایگان دریافت کرده بودند. با دوستم تماس گرفتم و لینک صفحه را خواستم. بنابراین با مرکز حمایت از کارگران تماس گرفتم و شرایطم را توضیح دادم. من از آنها یاد گرفتم که حتی اگر بدون مجوز کارکار کنم حق شکایت دارم. من را همراه با شهود و مدارکی که نشان می داد بدون مجوزکار به کار بوده ام به واحد کمک حقوقی کانون وکلا در استانم راهنمایی کردند. اول تردید کردم، بعد رفتم و به کانون وکلا مراجعه کردم.

شکایت من را گرفتند و برای جلسه میانجیگری به من وقت دادند. جلسه میانجی ما با کارفرما بود. وی در این جلسه گفت که کارفرما بدهی را پرداخت می کند و ما موافقت کردیم. در واقع، کارفرمای من تمام پول من را پرداخت کرد. من خیلی خوشحالم. با تشکر  MUDEM انجمن حمایت از پناهندگان و مرکز حمایت از کارگران.