شش ماه بود که در یک کارگاه بزرگ با 30 پرسنل با مجوز کار و بیمه کار می کردم. در مقایسه با سایر کارگاه های منطقه ای ما، این کارگاه نسبتاً بزرگی بود. به دلیل سردی محیط کار، کارگران اغلب مریض می شدند و مجبور به درخواست مرخصی می گیرند. کارگاه در تابستان بسیار گرم و در زمستان بسیار سرد بود. اما سرپرست ما اجازه نداد، گفت با کم کردن سرعت می‌توانیم کار کنیم. آنها مدام پرسیدند که در مورد تعداد محصولاتی روزانه تولید می کنیم.  امکان نداشت با سرعت کم کار کنیم. من هم چند بار به این روش کار کرده ام. سپس از طرف سرپرستم سرزنش شدم. یک روز به بیمارستان رفتم چون سرما خورده بودم. مرخصی خیلی سختی گرفتم. از دکتر خواستم گزارش بنویسد. دکتر اظهار داشت که نمی توانم برای چنین شرایطی گزارش بنویسم اما بهتراست در خانه استراحت کنم. بعد از آن دو روز درخانه استراحت کردم و سر کار نرفتم.گوشی من در این مدت خاموش بود. می دانستم که در این مورد اشتباه می کنم. دو روز بعد که سر کار برگشتم، کارفرما با من تماس گرفت و گفت که باید استعفانامه ام را امضا کنم. تمام مطالبات من تا آن روز به من پرداخت شده است. آنها فقط 500 لیر ترکیه از آخرین حقوقم کسر کردند که بابت هزینه مجوز کار پرداخت کردند. به او گفتم که نمی خواهم استعفا بدهم و امضا کنم. متاسفانه رابطه کاری من را قطع کردند و کارم را ترک کردند. مجوز کار و بیمه ام را لغو کردند. و من 500 لیر که از حقوقم کسر کرده بودند درخواست کردم. آنها گفتند که قطعا نمی دهند.

پس از آن، با دفتر انجمن حمایت از پناهندگان (MUDEM) تماس گرفتم که به پناهجویان و پناهندگان در ترکیه مشاوره رایگان ارائه می دهند. انجمنی بود که چندین بار از آن مشاوره حقوقی گرفتم و آن را می شناختم. آنها مرا به مرکز حمایت از کارگران – MUDEM راهنمایی کردند تا بتوانم اطلاعات دقیق تر دریافت کنم. یک روز بعد از جلسه ما، کارمندان مرکز حمایت از کارگران با من تماس گرفتند. من مشکلم را با جزئیات برایشان توضیح دادم. بعد از اینکه اعلام کردم نمی‌خواهم به سر کار برگردم و فقط می‌خواهم 500 لیر کسر دریافت کنم،آنها در مورد راه های شکایت مشاوره ارائه کردند. به من گفتند چه کار کنم. بعد از اینکه اطلاعات و مدارک دقیقی در مورد این فرآیند داشتم، دوباره با کارفرمای خود صحبت کردم. با تشکر از مشاوره حقوقی ارائه شده توسط کارکنان مرکزحمایت از کارگران – MUDEM، من سخنرانی کردم و کارفرمای خود را متقاعد کردم که کسر 500 TL را بپردازد.

از مرکز حمایت کارگران تشکر کنم. به من یادآوری کرد که افراد خارجی که در ترکیه زندگی می کنند و کار می کنند نیز حقوقی دارند. به من احساس اطمینان می کنند. اکنون من اطلاعات زیادی در مورد زندگی کاری دارم. می دانم که برای کسب اطلاعات بیشتر باید به مرکز حمایت کارگران تماس بگیرم.